اگر خوره تکنولوژی نباشید، استفاده از آپشن‌های توسعه‌دهنده یا Developer Options موجود در گوشی‌های اندروید خیلی اعصاب‌خردکن خواهد بود. البته آپشن‌های فراوانی وجود دارند که کاربران معمولی نیز می‌توانند خیلی ساده از آن‌ها بهره ببرند. این مقاله حاوی نکاتی درباره بردن بیش‌ترین استفاده از این قسمت مخفی سیستم‌عامل اندروید است؛ تا به شما کمک کند هم ظاهر و هم حس گوشی‌تان را بهبود ببخشید. در ادامه نکات و ترفندهای مورد علاقه ما را می‌خوانید.
فهرست موضوعات مقاله
فعال/غیر فعال کردن آپشن‌های توسعه‌دهنده
اولین قدم به سمت بهشت آپشن‌های توسعه‌دهنده در واقع فعال کردن آن است. بدین منظور، به مسیر Settings > About phone یا Settings > About > Software information > More بروید. صفحه را تا Build number پایین بکشید و هفت بار پشت سر هم روی آن کلیک کنید.
با این کار، به شما اعلام خواهد شد که «یک توسعه‌دهنده شده‌اید». سپس به منوی تنظیمات برگردید و صفحه را تا آخر پایین بکشید. قاعدتاً باید گزینه Developer Options را یک‌جایی بالای گزینه About یا About Phone که در تنظیمات سیستم هستند، پیدا کنید.
اگر نظرتان عوض شد و می‌خواستید منوی آپشن‌های توسعه‌دهنده را غیر فعال کنید، کافی‌ست همین منو را در تنظیمات باز کنید و بعد یک سویچ ساده خاموش/روشن در گوشه سمت راست بالا خواهید دید.
1- روشن‌ماندن نمایشگر موقع شارژ شدن
با فعال کردن این گزینه، نمایشگرتان هر وقت که دستگاه‌تان در حال شارژ است، روشن باقی می‌ماند. این کار یعنی شارژ باطری‌تان در معرض خطر نیست؛ و در صورتی که نیاز دارید دائماً حواستان به نمایشگر باشد، می‌تواند گزینه خیلی مفیدی باشد.
برای قفل کردن دستگاه باید از دکمه فیزیکی پاور استفاده کنید.
2- محدود کردن برنامه‌های پس‌زمینه [برای عملکرد سریع‌تر دستگاه]
این تنظیمات به شما امکان می‌دهد تعداد برنامه‌هایی که در پس‌زمینه در حال اجرا باقی می‌مانند را انتخاب کنید. نهایت محدوده قابل انتخاب، چهار برنامه است اما در صورتی که بخواهید می‌توانید برگزینید که کلاً هیچ برنامه‌ای در پس‌زمینه اجرا نشود.
با نبود پردازش‌های پس‌زمینه، تمام برنامه‌های‌تان پس از استفاده متوقف خواهند شد؛ که یعنی هر کاری که در حال حاضر مشغول انجامش هستید، توجه تمام و همه‌ی منابع سیستم‌عامل را دریافت خواهد کرد. البته بدین معنا هم هست که سویچ کردن بین برنامه‌ها کندتر خواهد بود.
3- فعال‌کردن MSAA 4x برای گرافیک گیمینگ بهتر
فعال‌کردن 4x MSAA کیفیت گرافیکی را در بازی‌ها و در اپلیکیشن‌های OpenGL ES 2.0 بهبود می‌بخشد. این قابلیت قدرت پردازش بیش‌تری می‌طلبد و سریع‌تر شارژ گوشی را مصرف می‌کند، اما اگر با این مشکلی ندارید، شما را به گرافیک نرم و روان و بدون لگ معرفی می‌کنیم!
4- تنظیم سرعت انیمیشن‌های سیستم
این حقه در حقیقت سرعت دستگاه را بالا نمی‌برد اما راه محشری است که ذهنتان را گول می‌زند که فکر کنید گوشی سریع‌تر شده است.
تمام انیمیشن‌های گوشی را غیر فعال کنید به طوری که موقع انجام یک سری عملیات‌های خاص (مثل جابه‌جا شدن بین صفحه‌های اصلی گوشی) هیچ جلوه حرکتی‌ای وجود نداشته باشد. نتیجه می‌شود یک دستگاهی که احساس سریع‌تر و روان‌تر بودن دارد. امتحانش کنید.
5- تعویض سریع مدل اینترنت (اینترنت پرسرعت‌تر)
این کار به خودی خود سرعت داده‌های گوشی را بیش‌تر نمی‌کند اما سرعت فعال شدن داده‌های همراه به هنگام افت سیگنال وای‌فای را افزایش می‌دهد. در صورتی که حجم زیادی اینترنت سیم‌کارت نداشته باشید، این تنظیمات ممکن است خطرناک باشد؛ چون که این کار بدان معناست که گوشی در دسترسی به داده‌های همراه سریع‌تر خواهد بود. قبل از فعال کردنش خوب به آن فکر کنید.
برای مثال، ممکن است سیگنال وای‌فای خانه‌تان به صورت زودگذر افت پیدا کند – همانطور که کلاً عادت همه شبکه‌های وای‌فای است – که در ادامه گوشی فوراً به داده‌های همراه سویچ می‌کند، حتی اگر سیگنال وای‌فای به سرعت برگردد.
اگر محدودیت اینترنت داده ندارید، این تنظیمات را فعال کنید و بعد هر وقت خانه یا محل کارتان را ترک می‌کنید، خواهید دید که گوشی خودش وقتی که از دسترس وای‌فای خارج شوید، خیلی سریع‌تر به داده‌های همراه سویچ می‌کند. برای این که تأثیر آن را از این هم بیش‌تر کنید، گزینه Mobile data always active را هم فعال کنید.
6- بررسی سرویس‌های در حال اجرا
گزینه Running Services خیلی مشابه Task Manger در کامپیوترهای ویندوزی است. این گزینه به شما امکان می‌دهد ببینید در حال حاضر چه پردازش‌هایی روی گوشی‌تان در حال اجرا هستند، چقدر از رم مورد استفاده است و چه برنامه‌هایی دارند از آن استفاده می‌کنند. برنامه‌های فهرست‌شده بر اساس مصرف حافظه‌شان مرتب می‌شوند.
وقتی روی یک برنامه کلیک کنید، می‌توانید پردازش‌ها و سرویس‌های مخصوصی که استفاده می‌کند را هم ببینید. این کار به شما امکان می‌دهد برنامه‌های رم‌خور را که متداوماً هم از آن‌ها استفاده نمی‌کنید، متوقف کنید (برای برنامه‌های سیستمی چنین کاری نکنید). البته ما پیشنهاد می‌کنیم قبل از متوقف کردن خود برنامه، آن را منقضی نکنید. چراکه ممکن است موجب کرش کردن و مشکلات عملکردی بشود.
7- موقعیت مکانی ساختگی
اگر ویدیوهای یوتیوب که در منطقه خودتان موجود نیستند خسته شده‌اید، برنامه‌های زیادی در گوگل پلی هستند که به شما امکان می‌دهند موقعیت مکانی خود را جعل کنید. یک برنامه به انتخاب خودتان دانلود کرده – یکی از محبوبت‌ترین‌ها Fake GPS location است – و نصبش کنید. سپس به منوی آپشن‌های توسعه‌دهنده بروید و گزینه Select Mock location app را پیدا کنید. وقتی روی آن کلیک کنید، برنامه جعل موقعیتی که تازه نصب کردید را نمایش خواهد داد. گزینه را انتخاب کرده و سپس برنامه را باز کنید تا انتخاب کنید می‌خواهید به کجا نقل مکان کنید. بعد از این تنها کاری که باقی می‌ماند، لذت بردن از محتوای رسانه بدون محدودیت‌های منطقه‌ای است.
8- تقسیم صفحه‌نمایش
جدا کردن صفحه‌نمایش اولین بار در اندروید 6.0 مارشملو رونمایی شد. این قابلیت صفحه‌نمایش را به دو بخش تقسیم می‌کنید، که به کاربر امکان می‌دهد به طور همزمان دو برنامه باز داشته باشد. این قابلیت امروزه از همیشه مفیدتر است، چراکه صفحه‌نمایش گوشی‌های هوشمند هر سال بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند.
همه برنامه‌ها از تقسیم صفحه‌نمایش پشتیبانی نمی‌کنند، اما این مورد را می‌توان از طریق آپشن‌های توسعه‌دهنده تغییر داد. گزینه Force activities to be resizable را پیدا کرده و آن را تیک بزنید. برای اجرایی شدن این قابلیت، باید گوشی اندروید خود را ری‌استارت کنید. این قابلیت باید قاعدتاً باید با اکثر برنامه‌ها کار کند اما روش بی‌نقصی هم نیست، در نتیجه انتظار یک سری کرش کردن‌ها و مشکلات دیگر را داشته باشید.
9- صدای زنگ گوشی موقع وصل بودن هدفون‌های بلوتوثی
همانطور که هدفون‌های بلوتوثی و بی‌سیم محبوب‌تر می‌شوند، این یک قابلیت کوچک اما مفید است که می‌توانید در آپشن‌های توسعه‌دهنده پیدا کنید. به صورت پیش‌فرض موقع استفاده از هدفون‌های بلوتوثی، وقتی که کسی به شما زنگ می‌زند یک صدای زنگ متفاوت می‌شنوید. اگر می‌خواهید صدای زنگ اصلی خودتان را بشنوید و موقع گوش دادن به موسیقی و رادیو از قاطی کردن صداها جلوگیری کنید، می‌توانید با تیک زدن گزینه Enable in-band ringing در منوی آپشن‌های توسعه‌دهنده این قابلیت را فعال کنید.
توصیه می‌کنیم آن بخش‌هایی از آپشن‌های توسعه‌دهنده که کاملاً از آن‌ها سر در نمی‌آورید را فعال نکنید. هیچ‌کدام‌شان غیر قابل برگشت نیستند، منتهی تأثیرات‌شان در کوتاه‌مدت ممکن است منفی باشد. اگر یک تنظیماتی را فعال بگذارید و بعد فراموشش کنید، رفتار گوشی‌تان ممکن است طوری شود که حجم زیادی شارژ و اینترنت داده مصرف کند. حواستان باشد.
10- تغییر پیکربندی پیش‌فرضِ USB
اگر همیشه‌ی خدا برای انتقال فایل‌ها گوشی‌تان را به کامپیوتر وصل می‌کنید یا اگر از USB tethering استفاده می کنید اما بعد خودتان را در حالی می‌یابید که منتظر بالا آمدن پیام مربوط به تغییر نوع عملکرد کابل هستید، باید بگوییم یک راه دیگر هم وجود دارد که این فرآیند را کمی ساده‌تر می‌کند. با تغییر دادن پیکربندی پیش‌فرض USB در منوی آپشن‌های توسعه‌دهنده می‌توانید کاری کنید که گوشی اندرویدتان به صورت خودکار آن گزینه‌ای که بیش‌تر از همه آن استفاده می‌کنید را فعال کند.
به گزینه Default USB Configuration بروید و روی آن کلیک کنید، همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است. حالا گزینه‌های متعددی در اختیار دارید. گزینه پیش‌فرض No data transfer است. این یعنی با وصل کردن گوشی از طریق کابل USB، تنها کاری که می‌کنید شارژ کردن گوشی است. همانطور که برای USB tethering و File transfer نیز می‌توان چنین کرد، می‌توانید گزینه MIDI که مخفف Musical Instrument Digital Interface است یا PTP که مخفف Picture Transfer Protocol را به عنوان گزینه پیش‌فرض جدید خود انتخاب کنید.
